|
Bahanelerin Arkasına Saklanmak
Bireysel hayatımızda, aile yaşantımızda, inançsal değerlerimizin hayat bulması için verdiğimiz toplumsal mücadelede; kısacası yaşantımızın tüm evrelerinde hakim olan bir davranış ve düşünce kalıbıdır başarısızlıklarımıza gerekçeler yaratmak.
Rasyonel düşünme, başarısızlık ve sorunların nedenlerini öğrenip çözüm geliştirmek yerine yaptığımız en iyi iş başkasını suçlamak, gerekçe ve bahane üretmek oluyor.
Bu kesinlikle kabul edilemez bir düşünce ve davranış kalıbıdır.
Bu kalıp insanı geliştirmez, sorunları çözmez, yeni değerler yaratmaz.
Aksine var olan birliği dağıtır, değerleri tüketir, sorunları daha da katmerleştirir.
İlişki içinde bulunduğumuz tüm insanlarla, bunlar eşimiz olabilir, anne-babamız olabilir, birlikte mücadele verdiğimiz canlarımız olabilir, aynı iş yerinde çalıştığımız arkadaşlarımız olabilir; yani kim olursa olsun ilişki içinde bulunduğumuz kişilerle sorunlar yaşıyorsak karşımızdaki veya üçüncü bir şahsı suçlamadan kendimizi sorgulamalıyız ve bizlerin ilişkinin sorunlu hale gelmesindeki rolünü objektif olarak ortaya çıkarmalıyız.
Akıl ve mantık denilen anlayış ve uygulama burada devreye giriyor.
Oysa bir çok kez yaptığımız akıl ve mantığı uygulamak yerine objektiflikten uzak bir şekilde, kurnazca kendi hatalarımızı ve başarısızlıklarımızı başkasının üzerine atabiliyoruz.
Böylece sorumluluktan kaçabileceğimizi düşünüyoruz.
Bu çok ahmakça ve hatta aptalca bir durumdur ve yine insanın sadece ama sadece kendisini kandırmaya yarayan bir durumdur.
Oysa tüm bunlara gerek yok.
Başkalarını suçlamak ve gerekçe aramak için harcadığımız zaman ve çaba yerine çözüm arasak, kendimize karşı objektif olabilsek çok daha verimli ve başarılı oluruz.
Yapılması gereken Şudur; hiç bir bahanenin, gerekçenin arkasına saklanmadan kendi bireysel hayatımızdan başlayarak yaşamın tüm alanlarında başarısızlık ve sorunların neden kaynaklandığını bulmalı ve ona göre bir çözüm geliştirmenin insanı olmalıyız.
Hatayı, kusuru, eksiği ilk etapta başkasından aramayacağız, kendimizde arayacağız.
Ve böylelikle hatalı, eksik, noksan, yanlış olduğumuz yerlerde kendimizi düzelteceğiz.
Bunun için en başta kendimiz olmak üzere kimseyi kandırmamaya çalışacağız.
Hata ve yanlış bizimse, bizimdir.
Özümüzü dara çekip, gereken öz eleştiriyi verip doğrusunu yapmaya gayret edeceğiz.
Kemalet ve irfaniyet yolunda yürüyen canların sorumluluk yükleyecekleri ilk merci kendileridir, özleridir.
O halde hiç bir gerekçenin ve bahanenin arkasına saklanmadan bizler Hak inancına mensup olmanın şuuruyla hakikat yolundaki yürüyüşümüze devam edeceğiz.
Böyle ancak anlamlı ve mutlu bir hayatın sahibi olabiliriz.
Remzi Kaptan
|
