|
Alevilerde Nezaket ve Estetik Algısı
Alevilik tarik-i nazenin bir inançtır.
Aleviliğe inanmak ve Aleviliği yaşamında praktize etmek kişiye nezaket, kural, görgü, edep-erkan kazandırır.
Bilinç, bilgi, üslup ile donanır insan.
Kişinin estetik algısını geliştirir.
Aleviliğe inanmak, anlamlı ve mutlu bir hayat anlamına gelir ve bütün bu yönleriyle Alevilik insanı ham ervahlıktan kurtarıp olgunlaştırarak insan-i kamil olmasını sağlar. Böylece varoluşa anlam verilir, yaşamın ve var olmanın gayesi yerine getirilir. Bundan ötesi ise cümle gizemlerin bilinmesi, batının aşikar olunması, Hakka ve hakikate giden tüm yolların açık olması ve nihai vuslatın gerçekleşmesidir.
İnsanı böylesine bir üslup ve davranış sahibi yapan bir inancın günümüz mensupları acaba bu özellikleri ne kadar yaşıyor ve yaşatabiliyor?
Günümüzde Alevi olduklarını söyleyen, Alevi olarak bilinen kimseler acaba davranışlarında, konuşmalarında, hareketlerinde, yaşam biçimlerinde, evlerinde, kıyafetlerinde, kültürel düzeylerinde, düşünüş ve algılarında, duygu yoğunluğu ve bilinçlerinde ne kadar Aleviler?
Yine somut bir örnek olarak Alevi cemevleri, dernekleri ve Aleviliğe hizmet eden diğer kurumlar ne kadar Alevi estetik algısını yansıtıyor?
En basitinden dış mimari yapıları, iç mimarileri, duvar resimleri, masa ve sandalye, oturma düzeni ve hatta çay içilen bardaklar, yerdeki halılar... yani bir Alevi kurumuna ayak bastığımızda bize bu kurum en azından mimari özellikleri, düzenlemesi ile yani estetik olarak ne kadar çekici geliyor?
Ne kadar Aleviliğin inceliğini ve nurani atmosferini yansıtıyor?
Ne yazık ki gözlemlerimiz; olması gereken estetiğin, nezaketin, zarafetin, çekiciliğin, ferahlığın çok çok az kısmının yansıtıldığı şeklindedir.
Öyle parasızlık ve diğer bir takım imkansızlıkların, zorlu şartların arkasına saklanmadan bu mevcut imkanlarla çok çok daha çekici ve estetik kurumlar oluşturabilir, çok daha verimli ve güzel bir atmosfer yaratabiliriz.
Kurumlarımız kaba bir görünüme sahipse ve kişiliklerimizde nezih bir üsluba, zarif ve çekici bir davranışa sahip değilse bunun masaya yatırılıp değerlendirilmesi ve bunun neticesinde yeniden bir anlayış geliştirilmesi gerekiyor.
Yolumuz ve inancımız anlamında zerre kadar kuşku ve sıkıntı yoktur. Yolumuz, insanı adım adım güzelleştirip, özgürleştirip kemalete, olgunluğa, kamilliğe götüren bir yoldur. Bu yola inanan ve bu yolun ilkeleri, kuralları, ahlakı ile ahlaklanan, donanan kimseler için kabalık, gerilik, cehalet ve daha benzer olumsuzluklar söz konusu dahi olamaz. Eğer günümüzde kendisine Aleviyim diyen ve Aleviliği temsil edenler bazı noktalarda geriliği yaşıyor ve istenilen estetik ve çekicilikte değilse, bu o kişilerin inancı tam olarak hayatlarına yansıtmadıklarının, kişiliklerine özümsetmediklerinin sonucudur.
Biraz daha somutlaştırmak gerekirse:
İnsan sadece bir dönem eğitim alarak bazı şeyleri birazcık öğrenebilir fakat aslında hayatın tümü bir öğrenme ve gelişme sürecidir. Dolayısıyla kişilik olarak gelişmek, özgürleşmek, güzelleşmek için hayatın tümünde bize esas olan bir öz disiplin ile hareket etmeliyiz. Ancak böyle istenilen düzeyde bir çekiciliğin, nezih bir üslubun, doğru bir tutum ve davranışın sahibi olabiliriz.
Bizlerin özelinde bu eğitim, öğrenme süreci bir bütün olarak Aleviliği bilme ve yaşamadır. Dikkatinizi çekmek isterim: sadece Aleviliği kitabi bilgilerle bilmek kesinlikle yetersizdir. Bununla beraber ve hatta bu kitabi bilgilerden çok pratik boyutuyla yani ibadet boyutuyla yaşamaktır ve ilkelerini birebir hayatına uygulamaktır.
Böylece anlamlı ve mutlu bir hayatın sahibi olduğumuz gibi aynı zamanda çekici bir üslubun, güzel ve estetik bir davranışında sahibi oluruz.
Bu nezih üslup ve estetik davranış sadece bazı zamanlarda ve bazı durumlarda olmaz. Bizlerin kişiliğinde esas haline gelir ve yaşamımızın tümünde geçerli olur.
Alevilerin böylesi Aleviliği özümsemiş ve kişiliğiyle bütünleştirme becerisi ortaya koymuş inananlara ihtiyacı vardır. Böyle şahsiyetlerin olduğu mekanlarda elbette estetik olur ve ortamları da nurani olur.
Remzi Kaptan remzi.kapta@yahoo.com
|
