|
Yürekte Yaşamak
Gerçek anlamda birisini sevmek; o kişiyi sonsuza dek sevmek demektir.
Araya mesafeler girse, aşılmaz dağlar, geçilmez yollar, başka diyarlar ve iklimler girse dahi yinede insan gerçek anlamda sevdi mi, birisini yüreğine aldı mı, dünya döndükçe de o kişiyi sevmeye devam eder.
Yollar bir şekilde ayrılsa dahi, yıllar üzerinden geçse bile yürekten sevmişse insan, asla unutmaz, unutamaz.
Unutmak istese bile yinede iradesi dışında bir şekilde unutamaz.
Eğer unutuyorsa, bir şekilde aklına gelmiyor ve gönlüne düşmüyorsa, demek ki gerçekten, yürekten ve yüreği ile sevmemiştir.
Yürek bir başka yüreği sevdi mi, ölümüne sever.
Yüreğin yüreği sevmesinin miadı bu dünyada ki yaşamın son bulması ile bitmez.
Eğer gerçek bir sevgi varsa, bu sevgi ötelerin ötesinde de yaşanmaya devam eder.
Yürekten sevmek böylesine soyludur.
Gerçek sevgi, bir yüreğin diğer bir yüreği sevmesi zaman ile sınırlı değildir, ölümsüzdür.
Ölümsüzdür çünkü yürek yüreği sevmiştir.
Kaş-göz, boy-pos, mevki-makam, bedensel güzellik önemsizdir.
Yürektir esas olan ve yüreğin yüreği sevmesi sonsuza dek sürer.
Yürek öyle her yüreği sevmez, her önüne geleni içine alıp sarmalamaz.
Yürek birisini sever ve gerçekten sever.
Kendisinden bile saklar, korur, bekler, gözetir.
Yürek artık onun olmuştur ve kendisini daha düşünmez.
O dur esas olan.
Onun tırnağına bir şey olsa, bağrı yanar, yüreği kanar, nefesi daralır.
Kendisinden çok onu düşünür, onu esas alır, onu yüceltir.
Ölüm mü?
Bir an bile düşünmez ölümü ve atlar onun için ateşlerin en büyüğüne, fırtınaların en karşı konulmazına.
Yürek sevmiştir bir kere.
Ve yüreğin yüreği sevmesi sonsuza dek devam eder.
Ta ki beka aleminde, ötelerin ötesinde o yürekler bedeni aşıp can (ruh) olarak birleştiği vakte kadar.
Remzi Kaptan
|
