|
Alevilik ve Aleviler İnsanlık İçin Bir Çekim Merkezi Olabilir mi?
Alevilik inancı ve bu inancı uygulayan, yaşayan Aleviler insanlığın birikmiş ve cevapsız kalmış olan sorularına cevap, kördüğüm olmuş sorunlarına çözüm olabilirler mi?
Kendi adıma Aleviliğin inanç olarak insanlığın sorularına cevap ve sorunlarına çözüm olduğuna inancım tamdır.
Fakat aynı şeyi ne yazık ki mevcut Aleviler için diyemeyeceğim.
Bu noktada başta ben olmak üzere hepimizin daha çok yol alması gerekiyor.
Şöyle halimizi gözden geçirelim.
Mevcut halimizle kendi içimizde ve kendi dışımızdaki milyarlarca insana ne kadar çekiciyiz?
Onlar bizlerin inancına ilgi gösterseler dahi biz bu ilgiye ne kadar cevap olabiliriz?
İnsanlığa hangi özelliklerimiz ile katkı sunacağız?
Kendi aramızda, sosyal yaşamımızda, toplumsal (cemaatsal) yaşamımızda ne kadar çekim merkeziyiz?
İnsanlık bize neden ilgi duysun ki?
İnsanlık bize ilgi duyup geldiğinde toplum olarak onlara artı ne vereceğiz?
Cemevlerimizin ve inancımızın yaşatıldığı diğer mekanların kiliseden, camiden, havradan, Budist tapınağından farkı nedir?
Bu noktaların üzerinde düşünürsek eminim ezberlerimizin dışında başka sonuçlara ulaşırız.
Cemevlerimizde ve inancımızın yaşatıldığı diğer kurumlara bir bakalım.
Yine inanç önderlerimize, yol süren veya sürme iddiasında olan kişilerin düzeylerine bakalım.
Bugün bir batılı, doğulu, bir Japon veya bir Amerikalı Alevi olmak istese ona ne sunacağız?
Miadı dolmuş ve çürük ideolojilerin bilgi kırıntılarını mı vereceğiz?
Etnik kimlik dayatmasında mı bulunacağız?
Sahi biz Alevi olmak isteyen birisine ne vereceğiz?
Etnik kimliği veya ideolojik tezleri bu kimeler bilmiyor mu?
Biliyorsa ve ilgisi Aleviliğin inanç boyutunaysa biz ona ne sunacağız?
Mevcut Alevi toplum gerçekliğinin en büyük sıkıntısı buradadır.
Aleviliği öğrenmek, yaşamak ve Alevi ilkeleri ile hayata tutunup ( ki bu Rıza şehri düzenidir) toplumsal bir düzen kurmak yerine başka başka şeylerle yaşamı anlamaya ve yaşamaya çalışıyoruz.
Bu halimizle insanlığa bir faydamız, artı bir değerimiz olmaz.
Ancak özümüzü bilirsek, özümüze yönelip onu esas alırsak ve öz ile yaşamımızı düzenlersek: işte o vakit bambaşka bir yaşamımız ve bununla bağlantılı bir toplumsal düzenimiz ortaya çıkar.
O vakit ilişkilerimiz, davranışlarımız ve bir bütün halinde hayata yaklaşımımız daha bir üst aşamaya evrilir.
İşte o zaman bir çekim merkezi oluruz.
İşte o zaman dışımızdakiler bizlerden biri olmak, cemaatimize dahil olmak için adeta can atarlar.
Çünkü o vakit Alevi olmak sorulara cevap vermek, sorunlara çözüm gücü olmaktır.
Yaşamı anlamına uygun şekilde yaşamaktır.
Toplumsal hukuku en ideal bir şekilde yani dayanışma ve paylaşma esasına göre düzenlemek ve yaşamaktır.
Kim böyle bir toplulukta yaşamak istemez ki?
Kucaklayıcı, destekleyici, kardeşlik hukukunu en üst seviyede işleten, dayanışma ruhunu zirvede uygulayan, paylaşımı sınırsız şekilde ortaya koyan bir toplumda kim yaşamak istemez ki?
Mesele salt dinsel ibadetlerin, ritüellerin en iyi şekilde uygulanması değildir.
Bunu camide, kilisede, havrada yapıyor.
Mesele ritüellerin dışında yaşamsallığın örgütlenmesi, insanın esas alınması, insana değerin en üste seviyede ortaya konulmasıdır.
Eğer bunu yapabilirsek işte o zaman dünyanın her coğrafyasında kimseler inancımıza sahip olmak, topluluğumuza dahil olmak için can atarlar.
Bilirler ki bu inanç insanı kurtuluşa götürür, bu topluluk hayatın her anında insanı tüm yönleriyle destekler, kuşatır ve geliştirir.
Remzi Kaptan
|
