|
Hz. Ali'nin Cenaze Merasiminde Kimliği Meçhul Bir Şahsın Yaptığı Konuşma
Remzi Kaptan
remzi.kaptan@yahoo.com
Hz. Ali'nin kişiliği ile ilgili olarak, Ehlibeyti yansıtan kaynaklarda bir anlatım var. Bu anlatım Hz. Muhammed'in sahabelerinden olan Sefyan oglu Esid tarafından Şöyle naklediliyor: “inananların önderi Hz. Ali şehit edilince, insanların ağıtları göklere tırmanıyordu. İnsanlar, peygamberin vefatında olduğu gibi pek üzgünlerdi. Tam bu esnada ağlayan, koşan ve inna lillahi ve inna ileyhi raciun söyleyen birisi; 'işte bu gün peygamberlikteki hilafet yok oldu' dedi. Hz. Ali'nin cenazesinin bulunduğu evin kapısının önünde durdu ve: 'Ey Hasan'ın babası, Allah'ın seni bağışlasın, İslam dinini kabul eden ilk insanlar arasında imanla tertemizi, inanç bakımından herkesten üstünü, Allah'tan pek korkanı, fedakarlık edeni, peygamberi en çok koruyan ve peygambere sahabeleri arasında en çok güvenilir olanı sen idin. Peygambere ahlak, hareket ve türlü davranış cihetiyle daha çok benzeyen sensin.
İslama, peygambere ve tüm insanlar için yaptığın fedakarlıkların için Allah seni mükafatlandırsın. Peygamberin sahabeleri zayıf oldukları zaman sen güçlüydün. Sahabeler oturdukları zaman sen meydana girdin. Onlar rezil oldukları zaman sen kıyam ettin. Onlar haktan uzak oldukları zaman sen hak yolu üzere hareket ettin. Onlar tembelleştikleri vakit sen mücadele ettin. Çünkü sen peygamberin halifesiydin. Bu denilenlerde şek ve şüphe yoktur.
Münafıkların ve ikiyüzlülerin yaptığı kötülükler karşısında, kinleri, kıskançlıkları ve pislikleri karşısında sen asla pes etmedin.
Sahabeler arasında konuşurken yavaş konuşanı, Allah'a daha çok itaat edeni, az konuşanı, doğruları söyleyeni, büyük fikirlere sahip olanı, amelde daha iyi olanı, her şeyi daha iyi bileni ve tanıyanı sendin. Allah'a ant olsun ki hem önce hem sonra dinin büyüğü sendin.
Müslümanlar önce parçalandılar ve ayrıldılar. Daha sonra haktan uzak oldular. Müslümanlar senin himayen altında oldukları vakit sen inananların sevilen babasıydın. Onların taşıyamadıkları yükleri sen taşıdın. Onların yok ettikleri şeyleri sen korudun, onların terk ettikleri şeyleri sen terk etmedin. Onlar dünya malına meyil ettikleri zaman sen dini korudun. Onlar güçsüz kaldıkları zaman sen tahammül ettin. Onlar kaçtıkları vakit sen sabır ettin. Onların dökmek istedikleri kanın dökülmesine sen engel oldun. Onlar senin varlığının bereketiyle düşünemeyecekleri kadar çok hayırlara ulaştılar. Ey Ali, sen kötülere düşman iyilere dosttun.
Allah'a ant olsun ki sen böylesi şeyler için yaratılmışsın. Allah'ın vergisiyle saadete ulaştın, öncülükler yaptın ve böylece faziletlere ulaştın.
Her zaman örnek insandın. Kalbin hiç bir zaman kötülük taşımadı. Gözlerin zayıflamadı. Korkmadın ve asla boyun eğmedin.
Dağa benzediğin için rüzgarlar seni yerinden oynatamadı. Böyle olduğun için peygamber senin hakkında; arkadaşlık ve de emanette insanların en hayırlısının sen olduğunu söylemiştir.
Sen, kendi yanında alçak gönüllüsün, Allah'ın yanında ise büyüksün. Yeryüzünde inananların dostu yine sensin.
Hiç kimse senin hakkında her hangi bir eksilik bulamazdı. Hak için hiç kimseye taviz vermedin.
Güçsüz ve mazlum olan herkes senin yanında, sen haklarını geri alıncıya kadar güçlü ve azizlerdi. Senin yanında olan güçlü ve kuvvetli olan herkes hakkını eda ederdi. Uzak veya yakın herkes senin yanında aynı eşit haklara sahipti.
Sen hakkı ve doğruları savunurdun. Konuşmaların doğru ve yerindeydi. Emirlerin mükemmel, fikirlerin ilimdi.
Senin varlığınla doğru yol nurlandı, zor işler kolay oldu, ateşler söndü. İslam dini seninle nurlandı ve güçlü oldu. Allah'ın emri açıklandı, inkarcılar sevmese de inananlar senin varlığınla dirildiler. Önderilikte hep ilerideydin.
Allah'a ant olsun ki Müslümanlar artık senin gibi büyük bir insanı bulamazlar. Sen, inananların yardımcısı ve önderisin. Dağ gibi onlara siper oldun. Kötü kişilere karşı ise oldukça acıklı bir insansın. Allah seni peygamberine kavuştursun. Senin sevabından bizleri mahrum etmesin, senden sonra bizleri dalalete uğratmasın', dedi.
Cenazenin etrafındaki insanlar onun konuşmasının tamam olmasını bekledikleri için susmuşlardı. Nihayet o kisi konuşmasını bitirdi ve ağladı. Diğer insanlarda ağlıyorlardı. Daha sonra onu aradılar ama bir daha bulamadılar”.
Kaynak: Adil Ali Atalay
Ehlibeytin Mucizeleri
Sayfa: 208, 209, 2010
|
